En dan ga je eindelijk op vakantie, je hebt er lang naar uitgezien en naar toe geleefd, je maakt plannen en hebt verwachtingen. toen het dichterbij kwam genoot je meer en meer….Je hoopte op rust en relatie maar, je denkt terug aan het inpakken, inladen van de auto, de reis en de vakantie met elkaar. Was dit wat je had verwacht?
De vakantie is een tijd om te genieten van Gods oneindigheid en de tijd voor elkaar. Het blijkt tegelijk de tijd te zijn die flinke kortsluitingen geeft. Niet alleen bij jullie want uit onderzoeken blijkt dat na de vakantieperiode meer echtparen bij de advocaat op bezoek gaan. Rust en relatie stop je niet in een koffer, je pakt ze niet in en je pakt ze niet uit wanneer je ze nodig hebt.
Je was echt aan vakantie toe omdat het zo’n druk jaar was. Je wilde bijkomen en opladen voor de komende drukke periode. Gezin, werk, vrijwilligerswerk, mantelzorg, kerkenwerk, bestuurswerk, overal hebben ze je nodig maar die paar weken vakantie zijn voor jou. Tenminste, je checkt je mail en je appjes alleen even elke dag. Dat kost maar twee uurtjes. Dan is je mailbox niet zo boordevol op het moment dat je vakantie weer voorbij is.
En nu ben je weer aan de slag en je stopt de minder positieve ervaringen van de vakantie weg. Je vertelt tegen mensen om je heen dat het goed of minder goed weer was, dat jullie veel gedaan hebben, maar je zwijgt over de rust en de relatie die niet optimaal waren. Je had er geen rekening mee gehouden dat jullie al maanden als broer en zus leefden in plaats van in de verbinding van man en vrouw. Je verwachtte dat in één ogenblik achter je te laten? Nou ja, eigenlijk had je daar niet eens zo diep over nagedacht. Je verwachtingen waren hoog, te hoog blijkt achteraf. Dit eerlijk toegeven en je kwetsbaar opstellen is eenvoudig weg niet zo handig. Je leeft je leven weer zoals elke dag daarvoor, met de leugen in je hand. En je man of vrouw doet dat ook. Een masker voor de wereld om je heen en een muur om je hart voor je echtgenoot.
De vakantie wordt verheerlijkt en de teleurstelling sluimert, of moet ik zeggen rot verder.
De tegenvallers die de vakantie je bracht liggen niet aan de tijd die je samen deelt in de vakantie maar in het gebrek aan tijd in de rest van het jaar. En dan is tijd niet het probleem maar prioriteit en communicatie over de verwachtingen en de teleurstellingen. Wanneer je geen tijd hebt voor je man of vrouw en je dagen zo gevuld zijn dat je ’s avonds vermoeid in bed ploft dan is dat een verhaal achter jullie voordeur waar anderen buiten blijven staan. Je man of vrouw heeft in jullie huwelijk geen prioriteit (meer).
Even een vraag om rustig voor te gaan zitten. Stel je voor dat je aan het einde van je leven staat. Je kijkt terug. Even vasthouden, even overdenken. Wat zou je vrouw of je man over je zeggen? Hoe wil jij dat je geliefde(n) bij jouw graf staan?
Nu is het de tijd om veranderingen aan te passen in jullie levenspatroon. Dat is niet eenvoudig, het vraagt keuzes en offers maar het levert meer op dan je nu kunt bedenken. Jullie worden niet blij van een keuken-tafel-relatie. Maar jullie hebben de sleutel in handen om er verandering in aan te brengen. Laat je leven niet door anderen mennen. Laat je niet als een blind paard leiden door de teugels van anderen. Wat wil je? Waar ga je voor? Wat ga je daarvoor veranderen? Maak je geen keuze? Dan maak je ook een keuze!
Vernieuwde prioriteiten zorgen voor diepere verbindingen en intimiteit. Mag ik jullie wat aanknopingspunten geven? Ik hoop dat jullie de tijd nemen om samen de verwachtingen voor een volgende vakantie te bespreken en samen genieten van het vooruitzicht om meer verbindingen te leggen en jullie huwelijk op te laden in plaats van jezelf te ontladen.
Voor de aanknopingspunten stap ik in Efeze 5:22-33. Daar legt God de diepste verlangens van de man en de vrouw bloot. Paulus is eerlijk. Hij zegt dat mannen waardering en erkenning nodig hebben. Op de plek waar ze dit het meeste krijgen voelen ze zich het meeste thuis. Als vrouwen denken we dat onze mannen ons maar moeten snappen en wij begrijpen niet dat ze ons niet aanvoelen. Kunnen onze mannen gedachten lezen en gevoelens ontcijferen zonder dat wij er woorden aan geven? Vrouwen hebben geborgenheid en liefde nodig. Zie je haar in wie ze is? Zie je ze worstelen met haar gezin? Neem je haar dan in je armen en vraag je hoe je haar helpen kan? Hoeveel tijd kost dit? Hoeveel levert het op wanneer, alleen al hierdoor, jullie frustraties verminderen?
In één huis spreek je twee talen. Dat kan tot spraakverwarring leiden. Denk aan de torenbouw van Babel. Beiden wil je bouwen maar je verstaat elkaar niet. Je vraagt je af waarom God een man en een vrouw heeft geschapen. Mannen begrijpen mannen veel beter en vrouwen begrijpen vrouwen beter. God is wijs en goed in Zijn plan met het huwelijk. We hebben elkaar nodig om te versterken in wie we zijn als man of vrouw. Maar er is een kloof in de communicatie ontstaan. Adam nam geen verantwoordelijkheid voor Eva. Hij zag haar in wat ze fout deed terwijl hij er bij stond en toekeek. Hij wees zijn vrouw aan als de schuldige. En jij man? Eva zegt dat de man die God haar gaf haar niet heeft beschermd. Ze geeft hem kritiek in plaats van waardering. Ze wijzen beiden de pijnpunten aan. De minpunten waarop wij verder borduren. Daar is het huwelijk tot een struikelblok geworden, onbegrip kwam binnen. Adam en Eva staan ineens in een veranderde tijd zonder de wetenschap hoe zij ermee om moesten gaan. Wij weten het. Houden we er rekening mee?
Hoe doe je dat?
Het plannen om samen te zijn is geen gebrek aan romantiek maar een bewijs van echte liefde, toewijding en aandacht voor de ander. Je zegt daarmee dat de ander het waard is om in zijn of haar nabijheid te zijn.
Foto: de lege stoeltjes roepen je toe: waar ben je?