Wanneer je geen betekenis kunt geven aan je leven dan is het mis. Wat je doet maakt tot wie je bent. Echt waar? Ben je dan een loser, een verliezer?
Waarin zit je winst of verlies? Wat doet het met je wanneer je verwachtingen niet uitkomen terwijl je er zo hard voor werkt? Ben jij wie je mag zijn of ben jij wat je doet? En wat is het verschil?
Zonder twijfel, elk mens wil gezien en geliefd zijn. We zijn geschapen als sociale personen met een mogelijkheid om liefde te geven, te ontvangen en te waarderen of er waardering aan te geven. Er zijn geen schepselen op aarde die dat zoals mensen kunnen. Het is een basisbehoefte van iedereen. Al geeft of ontvangt niet iedereen op dezelfde wijze de liefde.
Of we gebruik maken van de gave om liefde te kunnen geven en ontvangen is een vraag die gekoppeld is aan het genoemde verschil; ben ik wie ik ben of ben ik wat ik doe? Liefde zit in mensen niet in dingen! Waar we ons op richten daar ontstaat het krachtenveld.
Dat je er mag zijn ligt verankerd in Gods tijd dat je werd geboren uit de ouders die God jou gaf! Een uniek mens deed zijn ogen open in deze wereld in het geboortejaar met alle wereld-krachten en machten die er in deze eeuw zijn. Dat weet God!
Er mogen zijn én geliefd worden is een sterke prikkel voor het gevoel van eigenwaarde, je identiteit. Lees ook de vorige blog hierover. Liefde blijkt uit lichamelijke aanrakingen, verzorgen, positieve woorden, erkenning, acceptatie, aandacht krijgen, serieus genomen worden, respect en goedkeuring. Liefde, aandacht en bevestiging zijn belangrijke ingrediënten, beter gezegd, grondstoffen of bouwstenen, voor het leven. Krijg je genoeg hiervan dan voel je je veiliger en gelukkiger. Maar van het concert des levens krijgt niemand een program. Je gaat van dag tot dag en van stap tot stap. Je weet van tevoren niet wat er die dag op je pad komt. Je plant je dag, je denkt in tijd die je vult maar of dit de werkelijkheid is weet God alleen. Hij overziet je weg en weet je wandelen.
Succesvol zijn doet er toe. Je laat je verliesmomenten niet snel zien aan de wereld om je heen. Deze mooi-weer-cultuur en het mooie gezicht wat je moet DOEN om er te mogen zijn leveren aanpassing, vermoeidheid, teleurstelling en ook wel onzekerheden op met alle gevolgen van dien; angsten. Eisen en voorwaarden die worden gesteld doen iets met je. Ik herinner me nog dat mijn moeder vaak zei: ’Wat zullen de mensen hiervan zeggen?’. Ik heb het ook vaak gedacht. Wanneer er iets gebeurde wat ik lastig vond dan dacht ik; wat zullen de mensen er van zeggen? En wanneer ik iets leuks had te vertellen of te laten zien dan dacht ik hetzelfde met een zekere trots. Hier gaat het om status. Er zijn met wat jij doet. Status komt in de wereld en in de kerk voor. In de sportwereld heb je helden en in de kerk heb je helden. In de sportwereld wordt er veel aangepast om er bij te horen en in de kerk evenzo. We zijn, echt waar, van dezelfde lap zijn gescheurd! Er is niemand die goed doet! Zit het dan toch niet in wat we doen?
Wat ik bedoel met status of ook wel succesvol zijn? Ik noem een voorbeeld. Toen ik afgelopen winter een nieuwe website moest vullen en mee moest denken over de uitstraling, kleuren, het logo en nog veel meer, voelde ik me moe worden. Ik dacht dat het kwam omdat dit gewoon niets voor mij was. Dat is deels de waarheid. Ik geef liever een workshop, een retraite, een coaching of ik ga zelf naar buiten om te wandelen. Het had ook te maken met status. Bij veel dingen die ik deed dacht ik na hoe het over zou komen, hoeveel meer mensen ik kon bereiken. Voel je? Het draaide om ‘ik’. Niet wie ik ben maar waar ik nu mee bezig was. En daar zit het verschil. Mijn talent is dat ik andere mensen wil steunen, ze iets waardevols wil schenken. Daar is niets mis mee maar wel wanneer ik dat in dingen steek in plaats van in de mensen en in het contact met hen. STATUS! Toen ik laatst in de Gezinsgids stond had ik er geen last van. Het proces van vermoeidheid en de lessen die ik er uit gehaald had lagen achter me. Dat wil niet zeggen dat het me niet meer overkomen zal. Verre van dat. De les was nog heel vers en ik had er flink voor betaald! Ik bad voor ik het magazine openmaakte. En nu val ik soms zomaar weer. Hoeveel mensen hebben geliked op Facebook of Instagram? Ik houd er niet van en ik betrap mezelf er ook op, vooral wanneer ik moe ben.
Status. De hoeveelheid likes, de mooie auto, de nieuwe jurk, je uiterlijk, je lieve gezin, je populariteit, het werk wat je doet en vul de lijst maar aan. Het is zelfs mogelijk dat het verdienen van acceptatie bij God door goede werken heenloopt. Dan zijn Bijbel lezen, Bijbelonderzoek, het lezen van goede boeken en het gebed of anderen helpen een moeten doen. De lust en liefde wordt gemist, de vermoeidheid slaat toe met het schuldgevoel dat je niet kunt doen wat je moet doen. Voel je? DOEN!
Met status ‘koop’ je erkenning en waardering en tegelijk vermoeiende leegte. Het vervult nooit!
Henri Nouwen schrijft in zijn boek Eindelijk thuis het volgende: ‘ Zolang ik blijf rondlopen met de vraag: ‘Houd je van me, houd je echt van me?’, geef ik mij gewonnen aan de stemmen van de wereld en wordt ik hun slaaf. De wereld komt altijd weer met een ‘als’ op de proppen: ‘Ja, ik houd van je als je goed opgevoed bent, een goede baan hebt en goede relaties. Ik houd van je als je veel produceert, veel verkoopt en veel koopt’. Achter de liefde van de wereld gaat altijd wel een of ander ‘als’ schuil. Deze voorwaarden maken van mij een hopeloos geval, want wat ik ook probeer, nooit zal ik volledig aan alle voorwaarden voldoen. De liefde van de wereld is een voorwaardelijke liefde en zal dat ook altijd blijven.
Leven voor status is een krampachtig leven, een leven voor de ander en zijn verwachtingen. Maar wie ben ik? Dat is een vraag die ik om me heen steeds vaker hoor. Een vraag die meerdere facetten heeft omdat je meerdere rollen vervult in dit leven. Wie ben ik voor God? Wie ben ik voor mijn man of voor mijn gezin (als je die mag hebben)? Wie ben ik op het werk? Wie ben ik in de kerk? Wie ben ik in de buurt? Ben jij jezelf of vervul je de rol van de ander met de moeite en vermoeidheid die dat voortbrengt?