Verheugd vrouw zijn

Een poosje geleden raakte ik in gesprek met een vrouw van mijn leeftijd. Een vijftig-plusser. Tjonge, wat heb ik vaak tegen dit woord aangehikt. Vijftig-plus vakanties zijn dan ook niet aan mij besteed. Maar toch heeft deze fase zoveel levenservaringen, die ik zo maar wil delen. 

Elke leeftijd heeft zijn eigenheid. Ben je jong(-volwassen) dan verlang je naar ouder worden, terwijl je niet beseft hoe onbezorgd het leven vaak is op die leeftijd en terwijl je nog thuis woont. Met het ouder worden komen of vermeerderen de zorgen over (t)huis, huwelijk, kinderen, kerk, werk, enz. Kijk je op nu zesenvijftig-jarige leeftijd terug dan zie je hoe het leven een vlucht neemt en voorbij vliegt. Tegelijk kun je beter relativeren waardoor er ook meer rust komt. Niet alles is belangrijk maar wat belangrijk is krijgt waarde. Het heeft te maken met het stellen van prioriteiten in je leven. Zo is ouder worden een zegen wanneer het geleefd wordt vanuit Spreuken 1:7; ‘De vreze des HEEREN is het beginsel van alle wetenschap’. Het leven is een leerproces wat niet uit een boekje te leren valt. Het Boek van alle boeken is het Woord, Jezus, die ons wijsheid geeft aan ieder die het ontbreekt en het van Hem begeert. Met deze Wijsheid krijg je ervaringen die alles te boven gaan. Dit is niet aan leeftijd gebonden.

Onze kleindochter zei eens, naar aanleiding van een preek en net voor ik jarig was, dat ‘een gelovige die een jaar ouder wordt is gezegend. Hij wordt steeds jonger oma’. Wat een rijkdom wanneer je met uitzicht op de eeuwige Toekomst leeft. Dat is vreugde ten top!

Hoe vluchtig is het leven. ‘Het vliegt daarheen’, zegt Mozes, die meer dan veertig jaren in de woestijn leefde. Als schaapherder en als leider van het volk. Veel jaren van stilte. Alleen het geblaat van de schapen. Veel jaren van mopperen en ruzies. Wat een levenservaringen deed Mozes op. Hij leefde van dag tot dag bewust van Gods trouw, hij die zes keer de man van God wordt genoemd en een voorbeeld is van geduld. Kan Mozes ons vrouwen een voorbeeld geven van bewust leven onder Gods vleugelen? Wanneer we dat aan Mozes zouden vragen dan zou hij ons met Paulus zeggen: ‘Wat heb ik dat ik niet ontvangen heb? Wie roemt die roemt in de HEERE!’

Vliegen! Waarheen? Voor je het weet vindt de landing plaats. Je wordt met twee benen op de grond gezet. Het leven en haar begeerlijkheden gaan voorbij. Wat heb je dan geleefd? Hoe heb je geleefd? Stel je voor dat je aan het einde van het leven staat en terugkijkt. Je levensweg overziet. Wat zou je anders of over willen doen? Ik hoor het veel mensen zeggen dat ze het graag anders hadden gedaan. Is het mogelijk dat je dat nu bedenkt voor het te laat is?

Wat is het moeilijk om de juiste keuzes te maken op het gebied van vrouw zijn, moeder zijn en tijd nemen voor jezelf. Soms ben je verstrikt in een web van onrustig bezig zijn en zorgen. Weet je dat ik speciaal hiervoor de ME-TIME heb ontwikkeld? Is dat niet voldoende dan kun je via wandelcoaching letterlijk een andere weg kiezen met ondersteuning. Of wat te denken van een echte verzorgde retraite voor jou? Even niets moeten maar de rust ervaren? In september staan er een week, weekend, midweek of driedaagse gepland in Goudriaan bij boerderij ‘de Verwondering’. Je kunt aansluiten op het voor jou meest geschikte moment.

Vrouw en moeder zijn vraagt veel. Niet alleen vandaag maar ook gisteren en morgen. (Ik bedoel ook vroeger en in de volgende generatie. Het wordt niet anders. Onrust leeft in het hart.) Je leven kan complex zijn door zorgen die je meedraagt. Hoe kun je dan rust vinden om de juiste keuzes te maken? Je hebt geen tijd voor rust en stille tijd. De dagen vliegen nu eenmaal voorbij. Je kunt de tijd niet stilzetten. Als vijftiger kan ik je ook niet leren wat ik zelf heb geleerd. De tijd zal het leren……En boven de tijd staat de Eeuwige!

Zo maar wat gedachten. Ze komen vaak op vanuit de fouten die ik heb gemaakt.

1. Stel prioriteiten in je leven en maak vanuit die prioriteiten bewuste keuzes. Juist in drukke tijden kan dit helpen om ‘nee’ te zeggen.
2. Durf of leer ‘nee’ te zeggen en de juiste keuzes te maken. Denk bij prioriteiten aan de ‘ja’ woorden in je leven. Je belijdenis, je huwelijk, je doop….Is deze volgorde helpend voor je?
3. Zeg ook ‘ja’ tegen je eigen behoeften. Je basisbehoefte, rust, geeft je de mogelijkheid om voor anderen te zorgen met liefde en helderheid. Je kunt er beter voor anderen zijn. Mag je zeggen tegen je kinderen dat je tijd voor jezelf nodig hebt om dan ook weer tijd voor hen te hebben? Welke verantwoordelijkheden durf je je kinderen te geven in de zorg voor jezelf?
4. Wees je bewust dat jou gedachten leidend kunnen zijn voor de positiviteit of negativiteit van je gevoel en gedrag. Zorg en rust van jezelf zijn broodnodig voor jou stemming en voor de reacties van anderen.
5. Richt je op wat nodig en nuttig is. Zorg er voor dat mooie momenten boven afleiders staan. Welke afleiders zijn energielekken voor jou?
6. Ontwikkel je in twee onderwerpen die je belangrijk vindt. Maak een Word-document of een multomap met artikelen over die onderwerpen. Denk aan opvoeding van pubers, zorg voor mezelf, huwelijk, Gods stem horen, stilte, natuur, …….
7. Laat je niet leiden door een ‘pas op’, ‘niet doen’ en ‘kijk uit’-opvoeding maar richt je op de positieve momenten en de mogelijkheden.
8. Negeer negatief gedrag van de kinderen wanneer je moe bent. Mopperen, gefrustreerd of boos zijn werken ook averechts. Het voeren van een gesprek kan eventueel later ook nog. Complimenteer het kind voor wat goed gaat. Zie het kind als uniek persoon wat zich ontwikkelt vanuit zijn eigen gaven. Kinderen kunnen we niet naar onze hand zetten.
9. Zorg ervoor dat je als ouders wekelijks tijd voor samen inbouwt. Dat kan eenvoudig zijn maar is wel noodzakelijk. Jullie zijn de basis voor een goedlopend gezin. En……Wanneer je gezin is uitgevlogen mogen jullie, Deo Volente, samen verder.

Met het delen van deze ervaringen wil ik niet zeggen dat ik het goed heb gedaan. Verre van dat! Ik moest leren door vallen maar ik mocht ook leren dat ik op mocht staan en dagelijks nieuwe kansen kreeg. Begin een nieuwe dag, van God gekregen, met Hem en met de ontvangen nieuwe kansen.

Ik herinner me vaak de mooie momenten die mijn man en ik samen deelden en de gezellige dagen die we met ons gezin hadden. Ik weet niet meer wat, wanneer en hoe vaak ik heb gepoetst. Onze kinderen hoor ik daar ook nooit over…..Ons huis moet een thuis zijn maar geen toonzaal.

En als het gaat over de snelheid van ons leven herinner ik me de uitspraak van een oud-tante. ‘Corrie, denk maar nooit dat je meer tijd krijgt wanneer je ouder wordt. Neem nu de tijd die je krijgt van God. Ik ben nu oud en heb de tijd nodig om de dag door te komen. Er blijft ook geen tijd over!’ Dat was een les voor me…..Tegelijk wende ik me er van af met de gedachte dat het zo’n vaart niet zal lopen. Met de hoop dat ik eens meer tijd zal krijgen. Hoe naïef van me!