Een breuk is te lijmen maar je blijft de breuklijnen zien. Wie kent er geen levensbreuken? Waar zijn ze goed voor? Is het om mijn eigen ik te breken? Blijven de levensbreuken zichtbaar?
Vraagt God het onmogelijke van ons wanneer Hij agapè vraagt? In een vorige blog schreef ik over agapè liefde. Onvoorwaardelijke liefde! Overvraagt God ons wanneer Hij deze liefde van ons vraagt? Is overvragen in overeenstemming met Zijn karakter? Vraagt Hij volmaaktheid van jou en van mij?
Autonomie, eigen verantwoordelijkheid nemen en opkomen voor jezelf zijn de ingrediënten die in onze maatschappij, in onze kerk en in onszelf te vinden zijn. Zondebesef en schuldgevoel staan op achterstand. Doe je iets fout dan zeg je snel ‘sorry’, je draait je om en gaat verder. Gebrek aan succes door een fout geeft schaamte maar geen schuld. Tekorten maskeren we snel weg. Is het binnen je huwelijk anders? Beter? Waarom hebben we zo veel moeite met zelfinzicht, reflectie en beamen van onze zonden, tekorten en gebreken? Waarom houden we onszelf zo overeind? Is dit onze houvast? Ons geluk in onszelf? Ik bemerk dat dit doorgedrongen is in ons denken. Opkomen voor onszelf! Begrijp me goed. Ik keur de liefde tot jezelf niet af. Sterker nog; ik zie die als noodzaak voor een gezonde basis van de liefde. Dat maakt dat je sterker in een Bijbels leven kan staan en meer liefde kan geven en ontvangen. De behoefte hiernaar kan een coachvraag zijn. Schroom dan niet om contact op te nemen. Je weet vast wel dat ik wandelcoach ben. Wereldse zelfliefde is de roep naar meer, beter en sneller maar de Bijbelse zelfliefde aanvaard en heeft lief omdat God eerst liefhad. Wat een zegen om te leven met aanvaarding!
Ik kom even naast je zitten op de bank, zomaar buiten onder een open hemel. Ik vraag je: ‘Weet je dat de zondige gevoelens van eigenliefde ons kapot maken? Ze zijn tegengesteld aan de gezonde zelfaanvaarding. Het zijn negatieve gevoelens, een eigenlijk product van de duivel. Listig voert hij ons van de liefde vandaan. Het gebeurt vaak zo sluipend en ongemerkt. Totdat je bewust bent dat het al laat is. De duivel zegt; té laat! Hij houdt immers van breken, barsten, kapot maken.’ We zijn even stil. Ieder heeft hierover de eigen gedachten. Je vraagt me waaraan je zondige gevoelens van eigenliefde herkent. Ik antwoord beschroomd omdat ik mezelf evengoed een spiegel voorhoudt. Ik ben niet beter dan jou! ‘Negatieve gevoelens van zelfliefde kun je herkennen. 1. Alles zelf in handen willen houden 2. Perfectionisme 3. Slecht voor jezelf zorgen 4. Miskennen of kleineren van de talenten die God je geeft 5. Minachting of weerzin tot jezelf. En….Aanvaard ik mezelf niet? Dan aanvaard ik de ander niet. Dat is de negatieve kant van het gebod, het elfde gebod wat Jezus ons gaf; heb je naaste lief zoals jezelf want je naast is gelijk aan jezelf zoals jij gelijk bent aan je naaste.
Gebroken agapè. Jij en ik zijn mensen. We halen de hoogste graad in dit leven nooit. Dat weet God. Hij overvraagt ons niet. Hoor je wat Hij zegt? ‘Ik ken je, Ik weet wie Ik geschapen heb. Ik rekende er op dat je zwak van moed en klein van krachten bent. Daarom gaf Ik Mijn Zoon! In Hem is alles wat je mist. Hij is je tot je nut en voordeel geschonken van Mijn liefdevolle hand.’
Agapè! Jezus gaf Zich helemaal voor mij. Ik leef van Zijn liefde en aanvaarding. Zijn liefde was een keuze, de keuze van het hart voor de ander, voor mij. Door die liefde leren jij en ik de keuze van het hart voor de Ander én de ander. Agapè in wording met gebed: ‘HEERE leer me meer agapè. Zo wordt U verheerlijkt, zo wordt ik dankbaar en de ander verheugd. In Jezus Naam!’ Om zo te leven moet je dagelijks aan Jezus voeten zitten als een Maria om onderwijs. Tijdens een retraite krijg je daar dagelijks uren de tijd voor. Verlang je daar naar? Het zal je goed doen! Neem de tijd die zo nodig is om de juiste keuzes te maken in dit leven.
Gebroken agapè! Ik zie Jezus hangen aan het kruis. Hij is gebroken. Zijn ogen breken bij de laatste uitroep: ‘Vader! In Uw handen beveel Ik Mijn Geest.’ Gebroken agapè ten top! Het hoogst haalbare is bij Jezus de grootste liefde van de Vader te krijgen. Vraagt God van ons het onmogelijke? Of geeft Hij onverdiend het onmogelijk? Wordt het onmogelijke bij mensen in Hem alleen mogelijk? Hij overvraagt ons niet! Hij vergeeft menigvuldig, mild en overvloedig om en op grond van Zijn trouw Verbond, Zijn verbinding met zondaren. Wendt je tot Hem, geloof Zijn heil-en troostrijk Woord, verwacht alle hulp en kracht van hem alleen die nooit beschaamd. Zou Hij het zeggen en niet doen? God lijmt geen breuken maar vergeeft, heelt en geneest ze. Hij heelt gebrokenen van hart die in hun zonden en hun smart tot Hem komen.